သိၾကားမင္းေမးလုိ႔ ဘုရားရွင္ ေျဖေတာ္မူတဲ့ သုတ္ေတာ္တစ္ခုကုိ ညြန္းပါဆုိရင္ သကၠပဥွသုတ္ေတာ္ကုိ အထူးညြန္းခ်င္ပါတယ္။ ဒီသုတ္ေတာ္မွာ သိၾကားမင္းက ဘုရားရွင္ထံလာၿပီး သတၱဝါေတြ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုိင္ျခင္းရဲ႔ အေၾကာင္းကုိ ေမးေလွ်ာက္လုိ႔ ဘုရားရွင္က ေျဖၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အေမးအေျဖအေပၚ မွတ္ခ်က္ျပဳၾကည့္ေတာ့ ဒီလုိေလး ေတြ႔ရပါတယ္။
မနာလုိျခင္း ဣႆာ၊ ဝန္တုိျခင္း မစၧရိယေတြ ရွိေနရင္ သတၱဝါေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေပမယ့္ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုိင္ဘူးတဲ့။
အဲဒီ မနာလုိျခင္း၊ ဝန္တုိျခင္းေတြဟာ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္းဆုိတဲ့ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတတ္ၿပီး
အဲဒီ အခ်စ္အမုန္း သံေယာဇဥ္ဟာလည္း လုိခ်င္ျခင္း ဆႏၵေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေစကာ
အဲဒီ လုိခ်င္ျခင္းဟာလည္း ႀကံစည္ျခင္း ဝိတက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္တဲ့အျပင္
အဲဒီႀကံစည္ျခင္းဟာလည္း တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိဆုိတဲ့ သံသရာ ခ်ဲ႔ထြင္တတ္တဲ့ ပပဥၥတရားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတတ္ပါတယ္တဲ့။
အရင္းစစ္ေတာ့ သတၱဝါေတြ မၿငိမ္းခ်မ္းတာဟာ တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိကုိ အေျခခံရာက ႀကံစီျခင္းေတြျဖစ္၊ အႀကံေတြက ဆႏၵေတြျဖစ္၊ ဆႏၵေတြက အခ်စ္အမုန္းေတြျဖစ္၊ အခ်စ္အမုန္းေတြက မနာလုိျခင္းဝန္တုိျခင္းေတြအထိ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ေနာက္ဆုံး သတၱဝါေတြ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုိင္တဲ့အထိ ျဖစ္သြားေစေတာ့တာပါ။
ဆုိေတာ့ကား ဒီတရားေတြ မျဖစ္ေစဖုိ႔ ဘာလုပ္သင့္သလဲဆုိေတာ့ ခံစားခ်က္ကုိ ႐ႈပြားတတ္တဲ့ အက်င့္နဲ႔ေနၾကည့္ဖုိ႔ပါပဲတဲ့။ ႐ႈပြားတယ္ဆုိတာ ခံစားဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အစဲြမကပ္ေအာင္ သိမွတ္ဖုိ႔ပါပဲ။ ေကာင္းရင္လည္း ေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္အေပၚမွာ အစဲြမကပ္ဘဲ အသိကပ္ဖုိ႔၊ မေကာင္းရင္လည္း မေကာင္းတဲ့ ခံစားခ်က္အေပၚ အစဲြမကပ္ဘဲ အသိကပ္ဖုိ႔၊ ေကာင္းတာလည္း မဟုတ္။ မေကာင္းတာလည္း မဟုတ္ရင္လည္း အဲဒီခံစားခ်က္အေပၚမွာ အစဲြမကပ္ဘဲ အသိကပ္ဖုိ႔ပါ။ ဒီလုိ ခံစားခ်က္မွန္သမွ်ကုိ လုိက္မခံစားဘဲ သတိနဲ႔ သိမွတ္ႏုိင္ရင္ အစဲြတဏွာ၊ အထင္မာန၊ တစ္လဲြဒိ႒ိဆုိတဲ့ ပပဥၥတရားေတြကုိ တျဖည္းျဖည္း ခြါလာႏုိင္မွာပါ။ အဲဒီ တရားသုံးပါးကုိ ခြါထားႏုိင္ရင္ သူ႔ကုိအေၾကာင္းျပဳၿပီး ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အႀကံေတြ၊ အႀကံေၾကာင့္ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ လုိခ်င္မႈေတြ၊ အလုိေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္တဲ့ အခ်စ္အမုန္းေတြ၊ အခ်စ္အမုန္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္တဲ့ မနာလုိျခင္း ဝန္တိုျခင္းေတြဟာလည္း တျဖည္းျဖည္းနည္းလာၾကမွာပါ။ မနာလုိတာေတြ ဝန္တုိတာေတြ နည္းလာရင္ ေသခ်ာတယ္ အားလုံးဟာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ျဖစ္သြားၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။
“မနာလုိျခင္း၊ ဝန္တုိျခင္း အရွင္းကင္းပါေစ။”
ျမတ္ဗုဒၶ၏ သကၠပဥႇသုတ္ေတာ္ကုိ ပူေဇာ္ရင္း
ေမတၱာျဖင့္
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ (ဒုိက္ဦး)